Jan komt tot rust. Naast hem de vrouw in rosé met een hoed ter grootte van een trapeze. Het is Pasen en Johann is al een uur in het park op zoek naar het beloofde paasei. Hij heeft gehoord dat er andere concurrenten zijn, maar hij heeft nog niemand ontmoet. Hij weet niet eens of de verrassing wel een ei is.

Het park loopt vol en leeg en Johann begint langzaam moe te worden. Hij heeft alleen ontbeten en is toen vertrokken. Hij dacht er ook niet aan om iets te drinken mee te nemen. Zijn benen willen graag hoog en zijn voeten uit zijn schoenen. Maar telkens wanneer hij zijn weg naar huis wil beginnen, trekt iets zijn aandacht.

Zojuist was het de vrouw met de trapeze op haar hoofd, nu is het een persoon in een konijnenkostuum die twee kinderen vasthoudt. Als vanzelfsprekend volgt hij ze alle drie tot ze achter een dikke eik zijn verdwenen en dan valt zijn blik op een gigantisch ei dat midden op het grasveld staat. Hij stijgt minstens vijf meter de lucht in en schijnt sneeuwwit in de middagzon. Johann komt langzaam dichterbij terwijl het spuug in zijn mond hem niet meer wil gehoorzamen. Zijn blik blijft op het ding gericht. Het is Pasen.

Hij begint bijna de laatste meters te sluipen, alsof hij bang is dat het ei wegloopt. Hij stopt abrupt, hoorde hij niet gewoon geluiden uit het ei komen? Nu scheiden hem tien stappen en een hees gegiechel is onmiskenbaar te horen….. En dan een jubel, een jubel!

En Johann…..tranen lopen over zijn wangen van het lachen, zijn bovenlichaam schommelt als een schommel terwijl hij op zijn dijen klapt van genot. Op weg naar huis amuseert hij voorbijgangers omdat hij niet kan ophouden met lachen.

Gebruikte afbeeldingen:

Man met rode baard die kleurrijke kleding draagt ​​en paasei vasthoudt van @wayhomestudio