resimdeki paskalya

Yıllık döngüdeki neredeyse hiçbir festival, Paskalya gibi çeşitli sembollerle karakterize edilmez: Bir yanda dramatik çarmıha gerilme sahneleri, diğer yanda canlı bahar motifleri. Bu karşıt görsel dilin nedeni, farklı etkilerin çatışmasıdır. En farklı kültürler ve gelenekler Paskalya sırasında bir araya gelir ve Paskalya'ya diğer mevsimsel olaylardan daha farklı ifade araçları sağlar.

Bir ışık festivali olarak Paskalya

Bugün Paskalya olarak kutladığımız şeyin kökeni dünya çapında aynıdır: Kelime, Paskalya ister laik ister kilise bayramı olarak kutlansın, dünyadaki hemen hemen her dilde "diriliş" anlamına gelir. Tanrıça Eos, antik Yunanistan'da günün şafağının somutlaşmış haliydi. Adı, güneşin doğduğu yön olan İngilizce Doğu kelimesine yansır. Kutsal Kitap bile Paskalya'nın adının bu günlük doğal gösteriden alındığını kanıtlar. Ona göre İsa, sabahın erken saatlerinde mezarından ayrıldı - bu, şafak ve dirilişle çakışıyor.

Sıklıkla kullanılan güneş imgesi, Paskalya'ya bu bakış açısına karşılık gelir. Hristiyanlıktan etkilenen eserler, halelerini ışığa giden yolun açık bir işareti olarak gösterir. Laik temsiller bunu tam anlamıyla alır, çünkü burada güneş daha uzun günlerin ve artan sıcaklıkların sembolü olarak görünür. Bu genellikle insanları çimlerin arasında diğer kusursuz Paskalya motiflerinin beklediği dışarıdaki yerlere çeker: parlak renkli yumurtalar.

Bir yumurta festivali olarak Paskalya

Kökenleri de Hıristiyan inancına dayanmaktadır. Aziz tasvirlerinde, kan kırmızısı tavuk ürünleri, İsa'nın kabuktan bir civciv kadar yeni çıktığı ölümünü somutlaştırır. Daha sonra Kül Çarşambası ile Maundy Perşembesi arasında kurulan Lent sırasında yumurta tüketimi yasaklandı. Günlük kavramaları Paskalya'ya kadar korumak için pişirilerek muhafaza edildi. Eklenen bitki parçaları veya özleri, ilk yumurtaları daha sonra takip eden örneklerden ayırt edebilmek için onlara farklı tonlar verdi.

Avrupa'nın çeşitli yerlerinde bu manipülasyon sanat haline getirildi. Slav bölgesindeki renkli kaseler ince kazıma desenlerle donatılırken, Sorblar Paskalya'da balmumu süslemeler uyguluyorlardı. Bu tekniklerden, yumurtaları üflemek ve yumurtaları tamamen boyamak veya tığ işi yapmak gibi başka gelenekler geliştirildi. Tatlılarla birlikte çocukların Paskalya'da bahçede aramaları gereken küçük hediyeler yaparlar.

Paskalya, bölgesel geleneklerde modern bir şekilde yorumlanır.

Ancak renkli yumurtaların yanı sıra Paskalya ile yakından bağlantılı ritüeller de oluşturulmuştur. Bazı bölgelerde genç kadınlara güzelliklerini korumak için soğuk su püskürtmek adettendir. Uygulama, elbette çok çeşitli olan ve öncelikle birlikte eğlenmeyi amaçlayan İncil'den bir ayete dayanmalıdır.

Geleneksel Paskalya biniciliği bile altta yatan fikre pek benzemiyor. Birkaç yüz atlı, Rab'bin diriliş haberini mümkün olan en kısa sürede bir sonraki köye taşımak yerine, çevredeki topluluklar aracılığıyla renkli alaylar için Paskalya'da toplanır.

Paskalya'da büyük ateş yakma ritüeli kuzey ülkelerinden kabul edildi. Kültürlerin karışımı burada özellikle belirginleşiyor çünkü bu etkinliğe her zaman canlı bir atmosfer ve dans eşlik ediyor. Paskalya'daki hayranlık uyandıran dirilişle birlikte, bu nispeten genç geleneğin yalnızca ışığı ve tabii ki gelecek olanın neşesi vardır.