Η προέλευση του γύρου βρίσκεται στην ελληνική κουζίνα και σχετίζεται στενά με το τουρκικό ντόνερ κεμπάπ και το μεσανατολικό πιάτο shawarma. Η τεχνική του ψησίματος του κρέατος σε κάθετα σουβλάκια και μετά το σερβίρισμα σε λεπτές φέτες έχει τις ρίζες της στην οθωμανική κουζίνα.

Στην Ελλάδα, η διάδοση του γύρου ως street food ξεκίνησε τη δεκαετία του 1920, ιδιαίτερα σε πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος ο όρος «γυρός» προέρχεται από την ελληνική λέξη «γυρό», που σημαίνει «στρογγυλός» ή «κυκλικός», υποδηλώνοντας την περιστροφική κίνηση του κρέατος στο σουβλάκι.

Αρχικά, οι γύροι κατασκευάζονταν συχνά από αρνί. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, έχουν αναπτυχθεί διαφορετικές παραλλαγές, όπως κοτόπουλο, χοιρινό ή μείγμα διαφορετικών κρεάτων. Ο τρόπος παρασκευής, το μαρινάρισμα του κρέατος και το σερβίρισμα σε πίτα με διάφορα συνοδευτικά είναι χαρακτηριστικά στοιχεία που έχουν κάνει το πιάτο αυτό που είναι σήμερα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν τοπικές διαφορές και προτιμήσεις για την παρασκευή γύρου, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλα μέρη του κόσμου όπου αυτό το νόστιμο πιάτο έχει γίνει δημοφιλές με διαφορετικές παραλλαγές και ονόματα.

Τύπος εικόνας: Δημιουργήθηκε AI

Τεχνολογία που χρησιμοποιείται: Adobe Firefly

Σειρές εικόνων: Γύρος | σαρκικός πόθος