Budgies στην άγρια ​​φύση

Μετά τις βροχοπτώσεις, βρίσκουν επαρκή τροφή, νερό και ευκαιρίες φωλιάσματος στους κολπίσκους (ρυάκια που μεταφέρουν περιοδικά νερό). Εκεί ευδοκιμούν ψηλοί ευκάλυπτοι, ακακίες και διάφοροι θάμνοι, στους οποίους απολαμβάνουν να μένουν και να κάνουν κοινωνική συντήρηση στα κλαδιά.

Από εκεί πετούν μαζί για να βρουν τροφή, να πιουν, να κάνουν μπάνιο και να επιστρέψουν στο ίδιο μέρος. Περνούν τη νυχτερινή τους ανάπαυση στα κλαδιά. Το πράσινο φύλλωμα και τα πράσινα κυματιστά σημάδια του budgerigar είναι ιδανικό καμουφλάζ από αρπακτικά.

Αμέσως μετά τις πρώτες βροχές αναζητούνται κατάλληλες τρύπες φωλεοποίησης (συνήθως ευκάλυπτοι). Συχνά αναπαράγονται μαζί στο ίδιο δέντρο. Σε μια πρέζα, λαμβάνονται επίσης καμένα ή φαγωμένα από τερμιτά κολοβώματα, στύλοι φράχτη και κορμοί που βρίσκονται στο έδαφος.

Μικρές αποικίες από 5 έως 30 ζεύγη σχηματίζονται και αναπαράγονται όσο το δυνατόν πιο κοντά μεταξύ τους, ακόμη και όταν υπάρχουν καλύτερες τοποθεσίες φωλιάς σε δέντρα πιο μακριά. Η στενή τους συμβίωση διεγείρει ξανά και ξανά το αναπαραγωγικό ένστικτο των ζευγαριών, το οποίο είναι απαραίτητο για την επιβίωση για να μεγαλώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους γόνους μέχρι την επόμενη ξηρή περίοδο.

Η κοινωνική σύλληψη οδηγεί σε μια ταχεία έναρξη της επώασης, καθώς τα ζευγάρια διεγείρουν το ένα το άλλο καθώς μπορούν να βλέπουν και να ακούν συνεχώς ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια της ερωτοτροπίας.

Όταν ο κολπίσκος και όλα τα άλλα νερά της περιοχής στεγνώνουν, το γρασίδι και τα φύλλα μαραίνονται, σχηματίζουν περαιτέρω αποικίες με τα πουλιά και τελικά φτάνουν τα εκατομμύρια στις λίγες ποτιστήριες.

Δυστυχώς, μπορείτε στη συνέχεια να παρακολουθήσετε ξανά και ξανά πώς συνθλίβονται ο ένας τον άλλον προσπαθώντας να φτάσουν στο νερό. Μερικές φορές εκατομμύρια χάνουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας ξηρασίας, αλλά τα πιο ανθεκτικά πουλιά επιβιώνουν και αναπληρώνουν τις απώλειες με τους επόμενους γόνους.

εποχές αναπαραγωγής

• Στα βόρεια και βορειοανατολικά από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο, μερικές φορές έως τον Απρίλιο.
• Στα δυτικά από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο.
• Νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά από τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο. Βρέχει πολύ συχνά σε αυτή την περιοχή και εκεί αναπαράγονται πολλά παπαγαλάκια.

διάρκεια αναπαραγωγής

Μετά από περίπου 18 ημέρες, τα μικρά εκκολάπτονται σε μεσοδιαστήματα δύο ημερών.

Bαυλάκι

Το θηλυκό αρχίζει αμέσως να επωάζει το πρώτο αυγό. Συνήθως 5 έως 6 αυγά, αλλά όχι περισσότερα από 9. Εάν η περίοδος των βροχών επιμένει, τα παπαγαλάκια γεννούν γρήγορα έναν δεύτερο και μερικές φορές έναν τρίτο γόνο. Οι γονάδες (γονάδες) του budgerigar είναι ενεργοί όλο το χρόνο, έτσι ώστε η εκτροφή των μικρών μπορεί να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή. Για τους άλλους Αυστραλούς, αυτοί είναι ανενεργοί κατά την περίοδο ανάπαυσης.

Γίνονται σεξουαλικά ώριμα σε ηλικία 3 έως 4 μηνών.

Προσαρμοστικότητα: Το budgerigar οφείλει την ευφυή προσαρμοστικότητά του, μεταξύ άλλων, στη λιτότητά του. Αν και κατακάθεται κοντά στο νερό, του αρκούν οι πρωινές σταγόνες δροσιάς που απορροφώνται από το γρασίδι. Η δίψα σβήνει το πρωί και το βράδυ. Σε λίγα δευτερόλεπτα, η σοδειά απορροφάται γεμάτη. Με αυτό το επίπεδο απορρόφησης νερού, μπορεί να διαρκέσει για μέρες που μετράει. Περνάει τις ζεστές μεσημεριανές ώρες στο προστατευτικό φύλλωμα και έτσι έχει χαμηλή κατανάλωση νερού. Όταν η θερμοκρασία του σώματος φτάσει τους 38,2 βαθμούς, κρυώνει μόνο του λαχανιάζοντας και εξατμίζοντας.

τροφή

Διάφοροι σπόροι χόρτου και λίγα βότανα, σπάνια έντομα.

Εικόνες που χρησιμοποιούνται σε αυτή τη σελίδα:

#143279486 από τον Έντι